به گزارش روابط عمومی شورای اسلامی شهر مقدس قم، حجت‌الاسلام‌والمسلمین مجتبی ذوالنوری در جلسه تبیینی و توجیهی اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستای قم در سالن همایش‌های شهرداری قم، اظهار داشت: گاهی وقت‌ها اعضای یکی از شوراهای شهر و روستا را به جرم خلاف‌هایی به صورت دسته جمعی دستگیر می‌کنند که هیچ جای دفاعی را باقی نمی‌گذارد.
نماینده قم در مجلس شورای اسلامی اعتماد مردم را اصلی‌ترین سرمایه نظام و کشور دانست و گفت: ما غیر از اعتماد مردم چیزی نداریم، اگر ذهن افراد به نظام منفی شود، بضاعتی برای بقا وجود نخواهد داشت.
وی در ادامه با بیان اینکه در شوراهای اسلامی روستا مشکل‌های کمتری داریم گفت: در روستاها مردم برای انتخاب اعضای شورا، شناخت بیشتری دارند و لابی و خرج کردن پول نیز کمتر است.
ذوالنوری افزود: یک عضو شورای اسلامی روستا اعتبار و اعتمادی که به صورت قطره چکانی به دست‌آورده پشتوانه رای آن است، ولی متاسفانه در جاهایی که لیستی، لابی‌گری، هزینه‌کردن، سبیل چرب‌کردن، مشوه و وارونه جلوه‌دادن حقایق مربوط به چهره آدم‌های خدوم با استفاده از تبلیغات و توان رسانه‌ای، قبیله‌بازی، فامیل‌بازی و جناح‌بازی مطرح می‌شود حق به حق‌دار نمی‌رسد و مصیبتی برای کشور درست می‌کند.
نماینده قم با تاکید بر اینکه برخی کسانی که موقعیت‌هایی را پیدا می‌کنند، امانت‌دارهای خوبی نیستند بیان داشت: از زمانی که شوراهای اسلامی شهر و روستا تشکیل شده، حجم شهرداری‌ها بعضا به چهار برابر رسیده و ما اگر خدماتی را با پنج تَن ارائه می‌دادیم به ۱۰۰ تَن رسیده و شهرداری‌ها فربه شدند، چرا که عضو شورا امانتداری نکرده و می‌تواند با تهدید کردن شهردار به استیضاح، آشنایان و کسانی که منافع او را تامین می‌کنند به بدنه شهرداری نفوذ دهد، و همان کسی که با نفوذ می‌رود نیز سرمنشا خلاف می‌شود.
ذوالنوری با بیان اینکه هزینه‌هایی که در مدیریت شهری صورت می‌گیرد باید معقول باشد گفت: مردم حاکمیت صحیح و درست را طلب می‌کنند و ظرف چند سال اعتقادهای آنها از حاکمیت دینی و نظام اسلامی بر می‌گردد، اگر این تجربه شکست بخورد، جایگزین نداریم، به قهقرا و عقب می‌رویم، از این رو برطرف کردن این مسائل ضروری است.
وی شوراهای اسلامی شهر و روستا را حافظان منافع ملی، باورها، اعتقادها و دین مردم خواند و گفت: درصد مسئولان پاک، با صداقت و دلسوز که برای آبادانی کشور و خدمت به مردم تلاش می‌کنند، چندین برابر کسانی است که در مظان ایراد هستند، ولی نگاه عمومی به گونه‌ای است که اگر از فردی خطایی سر بزند، به کل نظام نسبت داده می‌شود، و این به معنای آسیب‌دیدن سرمایه ملی و اصل نظام است، ما غیر از اعتماد مردم چیزی نداریم، اگر ذهن مردم به نظام منفی شود، نظام با چه بضاعتی باید باقی بماند؟
